δευτερεύουσες προτάσεις :
ονοματικές επιρρηματικές
χρησιμοποιούνται χρησιμοποιούνται ως συμπλήρωμα
όπως ένα όνομα προσδιορισμός στο ρήμα της κύριας.
ΟΝΟΜΑΤΙΚΕΣ
} ειδικές : εισάγονται με ειδικούς συνδέσμους ότι, ως και λειτουργούν ως υποκείμενο- αντικείμενο ή επεξήγηση .
Εξαρτώναι από ρήματα λεκτικα, δοξαστικά, γνωστικά αισθητικά( λέγω, θεωρω, νομόζω, δοκώ, γιγνώσκω κ.α.)
} Ενδοιαστικές: εισάγονται με τον ενδοιαστικό σύνδεσμο μη , μη ου και χρησιμεύουν ως αντικείμενο , υποκείμενο ή επεξήγηση ρημάτων : φοβούμαι, διατάζω, δέδοικα κ.α.
} Πλάγιες ερωτηματικές: εισάγονται με ερωτηματικές αντωνυμίες ( ποτερος-η-ον) & επιρρήματα ή υποθετικούς συνδέσμους( ει, εάν , αν , ην) λειτουργούν ως αντικείμενο , υποκείμενο ή επεξήγηση ρημάτων ερωτηματικών, λεκτικών, δεικτικά, απορίας, θαυμασμού, αισθητικά, γνωστικά( λέγω, ερωτώ, απορώ , θαυμάζω, δείκνυμι, σκοπέω-ω,γιγνώσκω)
} Αναφορικές : εισάγονται με αναφορικές αντωνυμίες και επιρρήματα & χρησιμεύουν ως υποκείμενο, αντικείμενο, παράθεση, επεξήγηση
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΕΣ
• αιτιολογικές: εισάγονται με αιτιολογικούς συνδέσμους( ότι, διότι , επει , επιδή , επειδάν) & εξαρτώνται από ρήματα ψυχικού πάθους( χαίρω, λυπούμαι, αγανακτώ κ.α), χρησιμεύουν ως επιρρηματικός προσδιορισμός αιτίας.
• Τελικές : εισάγονται με τελικούς συνδέσμους( ίνα , όπως , ως) & χρησιμοποιούνται ως επιρρηματικός προσδιορισμός σκοπού
• Συμπερασματικές- αποτελεσματικές: εισάγονται με συμπερασματικούς συνδέσμους ώστε , ως, εφ΄΄ω, εφ΄ώτε & χρησιμεύουν ως επιρρηματικός προσδιορισμός του αποτελέσματος ή επιδιωκόμενο αποτέλεσμα όρο ή συμφωνία.
• Υποθετικές : εισάγονται με τους υποθετικούς συνδέσμους( εάν , αν , ην) , εκφράζουν υπόθεση
• Εναντιωματικές : εισάγονται με εναντιωματικούς συνδέσμους (ει και , αν και, και ει, και αν)και εκφράζουν πιθανή ή δυνατή εναντίωση, εξαρτώνται από αρνητική κύρια πρόταση .
• Χρονικές προτάσεις: εισάγονται με χρονικούς συνδέσμους ή υποθετικούς, χρησιμεύουν ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου.( Γ.Α.Ε. παράγραφος 367, 5)
v Ο χρονικός σύνδεσμος πριν εξαρτάται από κύρια καταφατική ή αρνητική πρόταση ή κύρια πρόταση σε Ευκτική ή ρήμα παρελθοντικού χρόνου.
• Αναφορικές: αναφορικέ αντωνυμίες ή επιρρήματα
Αναφορικές – παραβολικές: εισάγονται συγκεκριμένα με τα ως , ώσπερ, όπως , όσον. Ή όσω και εκφράζουν παρομοίωση ή σύγκριση / εξαρτώνται από τα: ούτως, τοιούτος, τοσούτος. Εκφράζουν παρομοίωση ή σύγκριση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου